выпаўзці, ✂; зак.

  1. Выйсці паўзком, паўзучы.

    • В. праз шчыліну.

  2. Паўзучы, паявіцца.

    • З травы выпаўзла вужака.
    • З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўзаць, ✂ і выпоўзваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)