Verbum

вынаходлівы, ✂.

Знаходлівы; здольны ствараць, вынаходзіць.

• В. чалавек.
• В. розум.

|| наз. вынаходлівасць, ✂.

вынаходнік, ✂, м.

Той, хто вынайшаў што-н.

• Нарада вынаходнікаў і рацыяналізатараў.

|| ж. вынаходніца, ✂.

|| прым. вынаходніцкі, ✂.

вынаходства, ✂, н.

1. гл. вынайсці.

2. Тое, што вынайдзена, створана вынаходнікам.

   • Атрымаць аўтарскае пасведчанне на в.

вынесціся, ✂; зак.

Імкліва выехаць, выбегчы адкуль-н.

• На ўзлесак вынесліся коннікі.

|| незак. выносіцца, ✂.

вынік, ✂, м.

1. Канчатковы паказчык якіх-н. дзеянняў, намаганняў і пад.

   • Падвесці вынікі работы за дзень.
   • Вынікі конкурсу.

2. Паказчык майстэрства (звычайна спартыўнага).

   • В. плаўца.
   • В. забегу на 100 м.
   • Лепшы в. дня.

3. Тое, што вынікае з чаго-н., з’яўляецца лагічным вывадам.

   • Поспехі з’яўляюцца вынікам напружанай штодзённай працы.
   • Пажар быў вынікам нядбайнага абыходжання з агнём.

вынікаць, ✂; незак.

1. З’яўляцца, паўставаць.

   • Слупы вынікалі з-за ўзгоркаў і зноў знікалі.

2. (І і 2 ас. не ўжыв.). З’яўляцца лагічным вынікам, узнікаць з чаго-н.

   • Як вынікае са сказанага.

|| зак. вынікнуць, ✂.

выніковы, ✂.

1. З падагульненымі вынікамі, паказчыкамі.

   • В. рахунак.

2. Які даў або дае добрыя вынікі, рэзультатыўны.

   • Выніковая сустрэча.

вынішчыць, ✂; зак.

Поўнасцю знішчыць.

• В. ваўкоў.

|| незак. вынішчаць, ✂.

|| наз. вынішчэнне, ✂.

вынослівы, ✂.

Фізічна моцны, трывалы, здольны многа вынесці (у 5 знач.).

• В. конь.
• В. спартсмен.

|| наз. вынослівасць, ✂.

вынырнуць, ✂; зак.

1. Нырнуўшы, усплысці, паказацца з вады.

2. перан. Раптоўна паявіцца.

   • Месяц вынырнуў з туману.

|| незак. выныраць, ✂ і вынырваць, ✂.