вынаходнік, , м.

Той, хто вынайшаў што-н.

  • Нарада вынаходнікаў і рацыяналізатараў.

|| ж. вынаходніца, .

|| прым. вынаходніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)