вынаходлівы прыметнік
Знаходлівы; здольны ствараць, вынаходзіць.
- В. чалавек.
- В. розум.
|| назоўнік: вынаходлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
вынаходлівы прыметнік
Знаходлівы; здольны ствараць, вынаходзіць.
|| назоўнік: вынаходлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)