вынаходлівы, ✂.

Знаходлівы; здольны ствараць, вынаходзіць.

  • В. чалавек.
  • В. розум.

|| наз. вынаходлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)