Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лакаматыў, , м.

Машына (паравоз, цеплавоз, электравоз), якая рухаецца па рэйках і прызначана для перамяшчэння паяздоў.

|| прым. лакаматыўны, .

лаканізм, , м.

Гранічная і дакладная сцісласць выказвання.

  • Л. выражэння.

|| прым. лаканічны, .

лаканічны, .

  1. гл. лаканізм.

  2. Які вызначаецца лаканізмам, немнагаслоўны.

    • Л. адказ.

|| наз. лаканічнасць, .

лакатар, , м.

Устройства для вызначэння месцазнаходжання розных аб’ектаў.

  • Лазерны л.

|| прым. лакатарны, .

лакаут, , м.

Закрыццё прадпрыемства і масавае звальненне рабочых як сродак барацьбы з іх патрабаваннямі.

лакаутаваць, ; зак. і незак.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаут каму-н., звольніць (звальняць) у выніку лакауту.

лакацыя, , ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання чаго-н.

  • Гукавая л.
  • Аптычная л.
  • У дэльфінаў вельмі развіта адчуванне лакацыі.

|| прым. лакацыйны, .

лакей, , м.

  1. Слуга ў багатым доме, у гасцініцы, рэстаране.

  2. перан. Чалавек, які падхалімнічае, выслужваецца (неадабр.).

|| прым. лакейскі, .

  • Лакейскія манеры.

лакейнічаць, ; незак.

  1. Быць, служыць лакеем (неадабр.).

  2. перан. Выслужвацца, падхалімнічаць.

|| наз. лакейства, .

лакіраваць, ; незак.

  1. Пакрываць лакам.

    • Л. мэблю.
  2. перан. Прыхарошваць, ідэалізаваць.

    • Л. рэчаіснасць.

|| зак. залакіраваць, .

|| наз. лакіраванне, і лакіроўка, .

|| прым. лакіровачны, і лакіравальны, .