Verbum

мітусіцца, ✂; незак.

1. Хутка і без перапынку перамяшчацца ў розных напрамках.

   • Мітусяцца людзі на вакзале.
   • Думкі мітусяцца (разм.).

2. Увіхацца, мітусліва рабіць што-н.

   • М. каля печы.

3. Мільгацець перад вачамі.

   • Літары мітусяцца.

мітуслівы, ✂.

1. Вельмі рухавы, непаседлівы.

   • Мітуслівыя пчолы.

2. Паспешлівы, хаатычны.

   • Пачаўся м. рух пасажыраў.

3. Неспакойны.

   • М. горад.

|| наз. мітуслівасць, ✂.

мітусня, ✂, ж.

1. Хуткі і бесперапынны рух у розных напрамках.

2. Паспешнае хаатычнае перамяшчэнне з месца на месца.

3. Бязладнае мільганне перад вачыма.

мітынг, ✂, м.

Масавы сход для абмеркавання якіх-н. палітычных або іншых надзённых пытанняў.

• М. пратэсту.

|| прым. мітынговы, ✂.

мітынгаваць, ✂; незак. (разм.).

1. Удзельнічаць у мітынгу, абмяркоўваць што-н. на мітынгу.

2. перан. Весці пустыя размовы, што не дапамагаюць справе.

мітэльшпіль, ✂, м.

Сярэдняя стадыя шахматнай партыі паміж дэбютам і эндшпілем.

міф, ✂, м.

1. Старажытнае народнае паданне аб легендарных героях, багах, аб паходжанні свету і розных з’яў прыроды.

   • Міфы старажытнай Грэцыі.

2. перан. Нешта фантастычнае, неверагоднае, выдумка.

   • М. аб непераможнасці фашысцкай ваеннай машыны.

|| прым. міфічны, ✂.

міфалогія, ✂, ж.

1. Сукупнасць міфаў (у 1 знач.) якога-н. народа.

   • Славянская м.

2. Навука, што вывучае міфы (у 1 знач.).

|| прым. міфалагічны, ✂.

міфолаг, ✂, м.

Спецыяліст па міфалогіі (у 2 знач.).

мічман, ✂, м.

1. У некаторых родах войск СНД: воінскае званне асоб, якія добраахвотна праходзяць службу звыш устаноўленага тэрміну, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

2. Першы афіцэрскі чын у старым рускім флоце.

|| прым. мічманскі, ✂.