Verbum

запрацаваць​¹, ✂; зак. (разм.).

Зарабіць працай.

• З. пяцьсот тысяч рублёў.

|| незак. запрацоўваць, ✂.

запрацаваць​², ✂; зак.

Пачаць працаваць.

• Машына запрацавала.

запрашальны, ✂.

Які выражае запрашэнне.

• З. жэст.
• З. білет.

запрашэнне, ✂, н.

1. гл. запрасіць.

2. Пісьмо, запіска з просьбай з’явіцца куды-н., прыняць удзел у чым-н.

   • Разаслаць запрашэнні.

запруда, ✂, ж.

1. Найпрасцейшая плаціна ў выглядзе насыпу, якая перагароджвае цячэнне ракі.

2. Загачаны вадаём.

|| прым. запрудны, ✂.

запрудзіць, ✂; зак.

1. Перагарадзіць запрудай.

   • З. раку.

2. перан. Запоўніць сабой якую-н. прастору (разм.).

   • Людзі запрудзілі ўвесь двор.

|| незак. запруджваць, ✂.

запрыгоніць, ✂; зак. (уст.).

Зрабіць прыгонным, закабаліць.

|| незак. запрыгоньваць, ✂.

|| наз. запрыгоньванне, ✂.

запрымеціць, ✂; зак. (разм.).

Заўважыць, прымеціць.

• З. знаёмага ў натоўпе.

запрэжка, ✂, ж.

1. Некалькі коней, сабак, аленяў і пад., запрэжаных у адну вупраж.

   • З. сабак.
   • У адной запрэжцы (таксама перан. у пастаянных і цесных рабочых адносінах; разм.).

2. Вупраж, збруя.

◊

• Хадзіць у запрэжцы — рабіць адну пэўную работу.

запудрыць, ✂; зак.

Пакрыць пудрай (каб зрабіць што-н. незаўважным).

• З. вяснушкі.

|| незак. запудрываць, ✂.