Verbum

запусціць​³, ✂; зак.

Перастаць даіць перад ацёлам.

• З. карову.

|| незак. запускаць, ✂.

|| наз. запуск, ✂.

запушчаны, ✂.

1. Даведзены да запусцення, занядбаны.

   • З. сад.

2. Застарэлы, не вылечаны своечасова.

   • Запушчаная рана.

|| наз. запушчанасць, ✂.

запушыць, ✂; зак.

Пра снег, іней: пакрыць тонкім пушыстым слоем.

• Снег запушыў зямлю.

запхаць, ✂; зак. (разм.).

Пхаючы, запоўніць чым-н.

• З. сумку пакупкамі.

|| незак. запіхаць, ✂.

запхнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Уціснуць, упіхнуць куды-н.

   • З. за пазуху кніжку.

2. Заткнуць, закрыць якую-н. адтуліну.

   • Запхнулі яму анучай рот.

|| незак. запіхаць, ✂ і запіхваць, ✂.

|| наз. запіханне, ✂ і запіхванне, ✂.

запыніцца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і спыніцца.

|| незак. запыняцца, ✂.

запыніць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і спыніць.

|| незак. запыняць, ✂.

|| наз. запыненне, ✂.

запырскаць, ✂; зак.

1. Пакрыць пырскамі.

   • З. сурвэтку чарнілам.

2. Пачаць пырскаць.

|| незак. запырскваць, ✂.

запыт, ✂, м.

1. Тое, што і запытанне (у 2 знач.).

   • Паслаць з.

2. Попыт, запатрабаванне.

   • Тавары ў магазіне былі самыя розныя, на што быў з.

3. Пытанне, звернутае да каго-н. афіцыйна з патрабаваннем растлумачэння.

   • З. народнага дэпутата.

запытальны, ✂.

Які выражае запытанне (у 1 знач.).

• З. позірк.

|| наз. запытальнасць, ✂.