Verbum

выдзяленне, ✂, н.

1. гл. выдзеліць, -цца.

2. звычайна (выдзяленні, -яў).

   • Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

выдма, ✂, ж.

Наносны пясчаны пагорак.

выдра, ✂, ж.

1. Млекакормячая драпежная вадаплаўная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.

2. Пра злую няўжыўчывую жанчыну (разм. груб.).

|| прым. выдравы, ✂ і выдрын, ✂.

выдраня, ✂ і выдранё, ✂, н.

Дзіцяня выдры.

выдраць, ✂; зак.

1. З сілай выцягнуць, вырваць што-н. моцна ўбітае, прымацаванае і пад.

   • В. цвік са сцяны.
   • В. ліст з кнігі.

2. Драпаючы, выдаліць, вырваць.

   • В. вочы.

3. перан. Атрымаць, узяць з вялікай цяжкасцю (разм.).

|| незак. выдзіраць, ✂.

выдумаць, ✂; зак.

1. Прыдумаць тое, чаго не было, сфантазіраваць.

2. Прыдумаць, вынайсці, стварыць.

   • В. новы апарат.

|| незак. выдумляць, ✂, выдумваць, ✂ і выдумліваць, ✂.

выдумка, ✂, ж.

1. Хлусня, тое, што выдумана.

   • Не трэба слухаць, усе гэта выдумкі.

2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.

   • Нас здзіўляюць яго выдумкі і прапановы.

3. Здольнасць выдумляць.

   • Чалавек з выдумкай.

выдумшчык, ✂, м.

1. Той, хто выдумвае што-н., жартаўнік.

   • В. забаў.

2. Хлус, пляткар.

|| ж. выдумшчыца, ✂.

выдурыць, ✂; зак. (разм.).

В. грошы або грошай у сястры.

|| незак. выдурваць, ✂.

выдушыць​¹, ✂; зак.

1. Ціснучы, націскаючы, выламаць.

   • В. шыбу з рамы.

2. Перадушыць, знішчыць усіх, многіх.

|| незак. выдушваць, ✂.