выдумшчык, ✂, м.

  1. Той, хто выдумвае што-н., жартаўнік.

    • В. забаў.

  2. Хлус, пляткар.

|| ж. выдумшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)