Verbum

выдаць, ✂; зак.

1. Даць што-н., забяспечыць чым-н.

   • В. грашовы аванс.
   • В. даведку.

2. Вырабіць, выпусціць (якую-н. прадукцыю), падаць як вынік работы (спец.).

   • Мартэн выдаў першую плаўку.
   • Машына выдала інфармацыю.

3. (са словам «замуж» або, разм., без яго), каго за каго. Паспрыяць замужжу, аддаць замуж.

   • В. дачку за афіцэра.
   • Удала выдалі дзяўчыну.

4. Выпусціць з друку, надрукаваць.

   • В. кнігу.

5. Апублікаваць, абвясціць.

   • В. пастанову.

6. Раскрыць, зрабіць вядомым; удаць.

   • В. змоўшчыкаў.
   • В. сакрэт.
   • В. сябе неабдуманым словам.

7. каго-што за каго-што. Прадставіць, назваць не тым, кім, чым яны з’яўляюцца.

   • В. сябра за брата.
   • В. чутае за бачанае.

|| незак. выдаваць, ✂.

|| наз. выдача, ✂ і выданне, ✂.

выдзел, ✂, м. (спец.).

Частка маёмасці, атрыманая ў карыстанне кім-н.

выдзеліцца, ✂; зак.

1. Выйшаўшы з саставу чаго-н., адасобіцца, стаць самастойным.

   • Старэйшы сын выдзеліўся з сям’і.

2. Вылучыцца якім-н. чынам сярод іншых.

   • В. смеласцю.

3. Выйсці з арганізма.

   • Выдзелілася макрота.

|| незак. выдзяляцца, ✂.

|| наз. выдзяленне, ✂.

|| прым. выдзяляльны, ✂.

• В. працэс.

выдзеліць, ✂; зак.

1. Расчляніўшы або аддзяліўшы, прызначыць для якой-н. мэты.

   • В. частку маёмасці.
   • В. асноўную думку.
   • В. кватэру ў новым доме.
   • В. звеннявых.

2. Вылучыць, адзначыць чым-н.

   • В. радок асаблівым шрыфтам.
   • В. выдатнага работніка.

3. што. Вывесці з арганізма, з саставу чаго-н.

   • В. пот.
   • В. цяпло.

|| незак. выдзяляць, ✂.

|| наз. выдзяленне, ✂.

выдзерці, ✂; зак.

Тое, што і выдраць.

|| незак. выдзіраць, ✂.

выдзеўбаць, ✂; зак.

Тое, што і выдзеўбці.

выдзёўбваць, ✂; незак.

Тое, што і дзяўбці (у 1, 2 і 4 знач.).

выдзіманне, ✂, н.

1. гл. выдзьмуць.

2. Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра (спец.).

выдзьмухаць, ✂; зак.

1. Дзьмухаючы, выдаліць адкуль-н. (пыл, парушыны і пад.).

   • В. попел з люлькі.

2. Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя.

   • В. агонь.

|| незак. выдзьмухваць, ✂.

выдзьмуць, ✂; зак.

1. Выдаліць моцным струменем паветра.

2. Вырабіць шляхам выдзімання (у 2 знач. і спец.).

   • В. бутэльку.

|| незак. выдзімаць, ✂.

|| наз. выдзіманне, ✂.