выдзеліцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Выйшаўшы з саставу чаго-н., адасобіцца, стаць самастойным.

    • Старэйшы сын выдзеліўся з сям’і.
  2. Вылучыцца якім-н. чынам сярод іншых.

    • В. смеласцю.
  3. Выйсці з арганізма.

    • Выдзелілася макрота.

|| незакончанае трыванне: выдзяляцца.

|| назоўнік: выдзяленне.

|| прыметнік: выдзяляльны.

  • В. прайме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)