Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мізансцэна, , ж.

Размяшчэнне дзеючых асоб і дэкарацый на сцэне ў розныя моманты выканання п’ес.

|| прым. мізансцэнічны, .

мізантроп, , м. (кніжн.).

Чалавеканенавіснік.

|| ж. мізантропка, .

мізантропія, , ж. (кніжн.).

Чалавеканенавісніцтва, варожыя адносіны да людзей.

|| прым. мізантрапічны, .

мізарнець, ; незак.

  1. Худнець, траціць належны выгляд.

    • Жанчына на вачах мізарнела.
    • Мізарнее душа гэтага чалавека (перан.).
  2. Рабіцца меншым, менш значным (разм.).

    • Кавалак вяндліны з кожным днём мізарнее.

|| зак. змізарнець, і памізарнець, .

мізэрны, .

  1. Вельмі малы, нязначны.

    • М. тэрмін.
    • Мізэрныя інтарэсы.
  2. Схуднелы, худы, чэзлы.

    • Мізэрнае дзіця.
    • Мізэрныя ўсходы.
  3. Несамавіты на выгляд, убогі.

    • Ля ганка стаяў м. ўбогі чалавек.

|| наз. мізэрнасць, .

мікра...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. які мае адносіны да малых памераў, велічынь, напр. мікраарганізм, мікраінфаркт, мікрараён, мікрафільм, мікрачасцінка, мікраметэарыт, мікрааўтамабіль, мікравыбух, мікрапрацэс, мікрарухавік, мікрасістэма, мікралітражны, мікраЭВМ;
  2. які мае адносіны да адзінкі, роўнай адной мільённай частцы той адзінкі, што называецца ў другой частцы складання, напр. мікраампер, мікравольт, мікрарэнтген.

мікраарганізм, , м.

Нябачны простым вокам пераважна аднаклетачны раслінны або жывёльны арганізм.

|| прым. мікраарганізменны, .

мікрабіёлаг, , м.

Спецыяліст у галіне мікрабіялогіі.

мікрабіялогія, , ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае мікраарганізмы.

|| прым. мікрабіялагічны, .

мікраклімат, , м.

  1. Асаблівасці клімату на невялікім участку зямной паверхні.

  2. перан. Узаемаадносіны, умовы працы ў невялікім калектыве, у сям’і.

    • Маральны м.

|| прым. мікракліматычны, .