Verbum

wolf​¹ [wʊlf] n. (pl. wolves) воўк;

cry wolf падніма́ць фальшы́вую трыво́гу

♦

keep the wolf from the door перабіва́цца, перакі́двацца; змага́цца з бе́днасцю;

a wolf in sheep’s clothing воўк у аве́чай шку́ры;

a wolf may lose his teeth, but never his nature воўк ко́жны год ліня́е, але́ но́раву не мяня́е

wolf​² [wʊlf] v. infml з’яда́ць; пажыра́ць, глыта́ць е́жу пра́гна

wolfhound [ˈwʊlfhaʊnd] n. ваўкада́ў

wolves [wʊlvz] n. pl. → wolf