Verbum

wobble​¹ [ˈwɒbl] n. хіста́нне; віхля́нне

wobble​² [ˈwɒbl] v. хіста́ць; хіста́цца; віхля́цца; вадзі́ць у бакі́;

wobble in one’s opinion быць няцвёрдым у сваі́х по́глядах;

Her voice wobbled. Яе голас дрыжаў.

wobbly [ˈwɒbli] adj. infml хі́сткі;

a wobbly line крыва́я лі́нія;

He is still a bit wobbly after his illness. Ён усё яшчэ слабы пасля хваробы.

woe [wəʊ] n. fml, dated or hum. го́ра, бяда́; сму́так, скру́ха;

a tale of woe су́мнае апавяда́нне

woeful [ˈwəʊfəl] adj.

1. lit. засму́чаны; гаро́тны; тужлі́вы; журбо́тны;

woeful eyes су́мныя во́чы

2. ве́льмі ке́пскі; (той) які́ засмучае;

a woeful spectacle жахлі́вае відо́вішча

woke [wəʊk] past → wake

woken [ˈwəʊkən] p.p. → wake

wolf​¹ [wʊlf] n. (pl. wolves) воўк;

cry wolf падніма́ць фальшы́вую трыво́гу

♦

keep the wolf from the door перабіва́цца, перакі́двацца; змага́цца з бе́днасцю;

a wolf in sheep’s clothing воўк у аве́чай шку́ры;

a wolf may lose his teeth, but never his nature воўк ко́жны год ліня́е, але́ но́раву не мяня́е

wolf​² [wʊlf] v. infml з’яда́ць; пажыра́ць, глыта́ць е́жу пра́гна

wolfhound [ˈwʊlfhaʊnd] n. ваўкада́ў