Verbum

woe [wəʊ] n. fml, dated or hum. го́ра, бяда́; сму́так, скру́ха;

a tale of woe су́мнае апавяда́нне

woeful [ˈwəʊfəl] adj.

1. lit. засму́чаны; гаро́тны; тужлі́вы; журбо́тны;

woeful eyes су́мныя во́чы

2. ве́льмі ке́пскі; (той) які́ засмучае;

a woeful spectacle жахлі́вае відо́вішча