ooze1 [u:z] n.
1. глей, буза́, лі́пкая/гле́йкая гразь
2. прасо́чванне; паво́льнае выцяка́нне (вільгаці)
ooze2 [u:z] v. сачы́цца, выцяка́ць па кро́плі/то́нкім струме́нем;
The wound was oozing blood. З раны сачылася кроў;
Her eyes oozed kindness. Яе вочы свяціліся/прамянелі дабратой.