Verbum

stretch​¹ [stretʃ] n.

1. праця́гласць, прасця́г, прасто́ра

2. праме́жак ча́су;

at a stretch за адзі́н раз, адны́м захо́дам

3. выця́гванне, расця́гванне;

give shoes a stretch расця́гваць ту́флі

4. эласты́чнасць;

have a lot of stretch лёгка расця́гвацца

♦

at full stretch на по́ўную моц, по́ўнасцю

stretch​² [stretʃ] v.

1. расця́гваць; расця́гвацца; выця́гваць; выця́гвацца;

stretch gloves расця́гваць пальча́ткі;

Does this material stretch? Гэта тканіна цягнецца?

2. наця́гваць; наця́гвацца; напру́жваць; напру́жвацца;

stretch every nerve напру́жваць ко́жны нерв

3. цягну́цца, распасціра́цца;

The forest stretches for hundreds of miles. Лес цягнецца на сотні міль.

4. перабо́льшваць; дапуска́ць наця́жкі;

stretch the truth дадава́ць то́е, чаго́ не было́; перабо́льшваць;

stretch the meaning of a word пашыра́ць значэ́нне сло́ва, надава́ць сло́ву дадатко́вае значэ́нне

♦

stretch a point выхо́дзіць за ме́жы дазво́ленага;

Don’t stretch the point! Рабі як трэба! Не парушай правілы;

stretch one’s legs infml разміна́ць но́гі; прагу́львацца

stretch out [ˌstretʃˈaʊt] phr. v. праця́гваць; праця́гвацца;

stretch oneself out расця́гвацца (на канапе, ложку і да т.п.)

stretcher [ˈstretʃə] n. насі́лкі (для хворых);

a stretcher case ляжа́чы ра́нены; хво́ры, яко́му патрэ́бны насі́лкі

stretcher-bearer [ˈstretʃəˌbeərə] n. саніта́р-насі́льшчык

strew [stru:] v. (strewed, strewn or strewed) раскі́дваць, пасыпа́ць;

The lawn was strewn with flowers. Лужок быў усыпаны кветкамі.

strewn [stru:n] p.p. → strew

stricken [ˈstrɪkn] adj. fml (by/with) паражо́ны (чым-н.), ахо́плены;

stricken with grief прыгне́чаны го́рам;

stricken by disease зва́лены хваро́бай

strict [strɪkt] adj.

1. стро́гі, патрабава́льны, суро́вы;

a strict upbringing стро́гае выхава́нне;

in strict confidence стро́га канфідэнцыя́льна;

keep strict watch (over smb.) пі́льна сачы́ць (за кім-н.)

2. пэ́ўны, дакла́дны;

a strict diet стро́гая дые́та;

the strict truth чы́стая пра́ўда;

in strict secrecy у по́ўным сакрэ́це

strictly [ˈstrɪktli] adv. стро́га, дакла́дна

♦

strictly speaking стро́га ка́жучы

stricture [ˈstrɪktʃə] n. fml

1. (on) асуджэ́нне, ганьбава́нне

2. абмежава́нне;

social stricture сацыя́льныя забаро́ны