Verbum

rebel​¹ [ˈrebl] n.

1. мяце́жнік, паўста́нец

2. бунта́р, бунтаўшчы́к;

Tom has always been the rebel of the family. З Томам у сям’і няма ніякай рады.

rebel​² [rɪˈbel] v.

1. (against) пратэстава́ць, ака́зваць супраціўле́нне; процідзе́йнічаць

2. падыма́ць мяце́ж; паўстава́ць, бунтава́ць

rebellion [rɪˈbeljən] n.

1. (against) паўста́нне, мяце́ж, бунт;

an armed rebellion узбро́енае паўста́нне

2. адкры́тае непадпара́дкаванне, супраціўле́нне, процідзе́янне (чаму-н.)

rebellious [rɪˈbeljəs] adj.

1. паўста́нцкі, мяце́жны, бунта́рскі

2. непако́рны, непако́рлівы; недысцыплінава́ны;

a rebellious teenager падле́так, яко́му не́льга даць ра́ды

rebirth [ˌri:ˈbɜ:θ] n. адраджэ́нне

reboot​¹ [ˌri:ˈbu:t] n. comput. перазагру́зка; пераза́пуск

reboot​² [ˌri:ˈbu:t] v. comput. перазагружа́ць; перазапуска́ць

reborn​¹ [ˌri:ˈbɔ:n] adj. адро́джаны; той хто атрыма́ў но́вае жыццё

reborn​² [ˌri:ˈbɔ:n] v. : be reborn 1. зноў нарадзі́цца

2. зноў стаць акты́ўным або́ папуля́рным

rebound​¹ [ˈri:baʊnd] n. адско́к; адда́ча; рыкашэ́т

♦

on the rebound ад адча́ю, ад безвыхо́днасці