Verbum

refusal [rɪˈfju:zl] n. (of) адмо́ва;

a flat refusal катэгары́чная адмо́ва

refuse​¹ [ˈrefju:s] n. адкі́ды, сме́цце

refuse​² [rɪˈfju:z] v.

1. адмаўля́ць, адхіля́ць;

I am sure if you ask her to help you, she won’t refuse. Я ўпэўнены, што яна не адмовіць, калі вы звернецеся да яе па дапамогу.

2. адмаўля́цца

refute [rɪˈfju:t] v. fml абвярга́ць, дака́зваць няслу́шнасць, беспадста́ўнасць