resign [rɪˈzaɪn] v.
1. (from) адмаўля́цца (ад права, пасады, абавязку і да т.п.)
2. пайсці́ ў адста́ўку
3. (to) скары́цца (чаму-н.);
Ted resig ned himself to his fate. Тэд скарыўся свайму лёсу.
resignation [ˌrezɪgˈneɪʃn] n.
1. адмаўле́нне ад паса́ды; адста́ўка;
hand in one’s resignation пада́ць зая́ву аб адста́ўцы
2. пако́рлівасць; пако́ра; пако́рнасць
resigned [rɪˈzaɪnd] adj. пако́рны, пако́рлівы;
There was a resigned look on her face. Яе твар выказваў пакорлівасць.
resin [ˈrezɪn] n. смала́; каніфо́ль;
synthetic resin шту́чная смала́; пластма́са
resist [rɪˈzɪst] v.
1. супраціўля́цца; праці́віцца; процідзе́йнічаць
2. не паддава́цца; процістая́ць;
This metal resists acid. Гэты метал не акісляецца.
3. устры́млівацца
resistance [rɪˈzɪstəns] n.
1. (to) супраціўле́нне;
There has been a lot of resistance to this new law. Многія пратэставалі супраць гэтага новага закона.
2. супраціўля́льнасць;
Vitamins can build up your resistance to colds. Вітаміны могуць дапамагчы выпрацаваць у вас устойлівасць да хвароб прастуднага характару.
3. electr. супраціўле́нне
resistant [rɪˈzɪstənt] adj. (to) які́ супраціўляецца; сто́йкі;
resistant to heat гарачаўсто́йлівы;
fire-resistant materials вогнетрыва́лыя матэрыя́лы;
This type of flu is resistant to antibiotics. На грып гэтага тыпу антыбіётыкі не дзейнічаюць.
resistor [rɪˈzɪstə] n. phys. рэзі́стар, кату́шка супраціўле́ння
resit1 [ˈri:sɪt] n. перазда́ча экза́мену, пераэкзамено́ўка
resit2 [ˌri:ˈsɪt] v. (resat) пераздава́ць экза́мен