Verbum

spur​¹ [spɜ:] n.

1. шпо́ра

2. (to) сты́мул, маты́ў;

put/set spurs to smb. падганя́ць, прыспе́шваць каго́-н.

3. шпо́ра (у пеўня)

4. адго́р’е

5. тупі́к, ве́тка, адгалінава́нне (на чыгунцы)

♦

on the spur of the moment пад уплы́вам хвілі́ны; экспро́мтам, імгне́нна

spur​² [spɜ:] v. (to) прышпо́рваць, падсцёбваць, падганя́ць; стымулява́ць

♦

spur a willing horse падганя́ць каго́-н. без патрэ́бы

spurious [ˈspjʊəriəs] adj. падро́блены, падло́жны;

a spurious coin фальшы́вая мане́та

spurn [spɜ:n] v. пага́рдліва адхіля́ць (што-н./каго-н.), пагарджа́ць, грэ́баваць;

a spurned lover непрызна́ны каха́нак

spurt​¹ [spɜ:t] n.

1. пры́ступ, успы́шка;

a spurt of anger успы́шка гне́ву

2. струме́нь;

The water came out with a spurt. Вада хлынула струменем.

3. кідо́к, рыво́к;

make a spurt ірвану́цца;

put on a spurt спяша́цца

♦

in spurts рыўка́мі

spurt​² [spɜ:t] v.

1. біць струме́нем;

Blood spurted from the wound. Кроў хлынула з раны.

2. рабі́ць рапто́ўнае намага́нне;

spurt to catch a train імча́цца, каб паспе́ць на цягні́к

sputnik [ˈspʊtnɪk] n. (штучны) спадаро́жнік

sputter​¹ [ˈspʌtə] n. AmE пы́рскі слі́ны

sputter​² [ˈspʌtə] v.

1. плява́цца, пы́рскаць слі́наю;

sputter with anger плява́цца ад зло́сці

2. шыпе́ць, сквірчэ́ць; трашча́ць; фы́ркаць (пра матор);

The fat was sputtering in the frying-pan. Сала сквірчэла на патэльні.

sputum [ˈspju:təm] n. med. слі́на, макро́та