sputter2 [ˈspʌtə] v.

1. плява́цца, пы́рскаць слі́наю;

sputter with anger плява́цца ад зло́сці

2. шыпе́ць, сквірчэ́ць; трашча́ць; фы́ркаць (пра матор);

The fat was sputtering in the frying-pan. Сала сквірчэла на патэльні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)