spurt​2 [spɜ:t] v.

1. біць струме́нем;

Blood spurted from the wound. Кроў хлынула з раны.

2. рабі́ць рапто́ўнае намага́нне;

spurt to catch a train імча́цца, каб паспе́ць на цягні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)