Verbum

spoil [spɔɪl] v. (spoilt or spoiled)

1. псава́ць; псава́цца; шко́дзіць;

spoil a joke сапсава́ць жарт;

He spoiled my joy. Ён не даў мне пара давацца;

The holidays were spoilt by bad weather. Адпачынак прапаў з-за кепскага надвор’я.

2. пе́сціць, ба́лаваць, бэ́сціць;

a spoilt child разбэ́шчанае дзіця́

3. гніць, псава́цца (пра прадукты)

♦

be spoiling for smth. ірва́цца зрабі́ць што-н.;

He was spoiling for the fight. Ён ірваўся ў бойку;

too many cooks spoil the broth ≅ дзе ку́хараў шэсць, там няма́ чаго́ есць

spoilage [ˈspɔɪlɪdʒ] n. сапсава́ны тава́р, брак

spoiler [ˈspɔɪlə] n. перашко́да; трэ́ці лі́шні

spoils [spɔɪlz] n. pl.

1. the spoils вае́нная здабы́ча, трафе́і; нарабава́нае дабро́;

give a town up to spoils адда́ць го́рад на рабава́нне

2. дзяржа́ўныя паса́ды, які́я раздаю́цца прыхі́льнікам па́ртыі, што вы́йграла вы́бары

spoilsport [ˈspɔɪlspɔ:t] n. infml той, хто псуе́ до́бры настро́й і́ншым;

Don’t be a spoilsport. Не псуй людзям настрой.

spoilt [spɔɪlt] past, p.p. → spoil

spoke​¹ [spəʊk] n.

1. спі́ца (кола)

2. прысту́пка, папярэ́чка, перакла́дзіна (драбіны)

♦

put a spo ke in smb.’s wheel BrE устаўля́ць па́лкі ў ко́лы; перашкаджа́ць каму́-н. рабі́ць што-н.; даро́гу заступа́ць

spoke​² [spəʊk] past → speak

spoken​¹ [ˈspəʊkn] adj. размо́ўны, ву́сны;

spoken language гутарко́вая мо́ва;

the spoken protest адкры́ты пратэ́ст

spoken​² [ˈspəʊkn] p.p. → speak