Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

star-bright [ˌstɑ:ˈbraɪt] adj. poet. я́ркі як зо́рка

star-crossed [ˌstɑ:ˈkrɒst] adj. lit. нешчаслі́вы, які́ нарадзіўся пад нешчаслі́вай зо́ркай

stash1 [stæʃ] n. infml

1. патайны́ запа́с;

a stash of narcotics схава́ныя нарко́тыкі

2. тайні́к, патайні́к

stash2 [stæʃ] v. infml хава́ць, прыхо́ўваць

state1 [steɪt] n.

1. стан, стано́вішча;

a state of depression стан дэпрэ́сіі;

a state of mind настро́й;

a state of the facts факты́чны стан спра́вы;

a state of health стан здаро́ўя;

get into a state infml расхвалява́цца

2. по́мпа, пара́днасць;

state apartments пара́дныя пако́і;

a state call infml афіцы́йны візі́т;

the state coach карале́ўская пара́дная карэ́та;

a state occasion урачы́сты вы́падак;

of state урачы́сты

lie in state ляжа́ць на по́куці, быць вы́стаўленым для развіта́ння (пра нябожчыка);

live in great state жыць раско́шна

state2 [steɪt] n.

1. дзяржа́ва;

a federal state федэра́льная дзяржа́ва;

an aggressor state дзяржа́ва-агрэ́сар;

the State Department дзяржа́ўны дэпарта́мент, міністэ́рства заме́жных спраў (ЗША)

2. дзяржа́ўны апара́т; дзяржа́ўная ўла́да;

Church and State царква́ i дзяржа́ва

3. штат;

the State of Texas штат Тэха́с;

the States infml Шта́ты (ЗША)

state3 [steɪt] adj.

1. дзяржа́ўны;

state service дзяржа́ўная слу́жба;

a state boundary дзяржа́ўная мяжа́;

a state treaty дзяржа́ўная дамо́ва;

a state prisoner паліты́чны зняво́лены

2. які́ належыць шта́ту;

a State legislature заканада́ўчы о́рган шта́та;

a State prison турма́ шта́та (ЗША);

a State flower/bird/tree кве́тка/пту́шка/дрэ́ва як эмбле́ма яко́га-н. шта́та (ЗША)

state4 [steɪt] v.

1. заяўля́ць, фармулява́ць;

state one’s views выка́зваць свой по́гляд;

state an account дава́ць справазда́чу

2. канстатава́ць, сцвярджа́ць

3. дакла́дна вызнача́ць; устана́ўліваць;

at stated intervals праз вы́значаныя праме́жкі ча́су;

work at hours stated працава́ць у прызна́чаны час;

a stated salary цвёрды акла́д

statehood [ˈsteɪthʊd] n. fml ста́тус дзяржа́вы, дзяржа́ўнасць;

independent statehood дзяржа́ўная незале́жнасць;

be granted statehood надава́ць ста́тус дзяржа́ўнасці

stateless [ˈsteɪtləs] adj.

1. пазба́ўлены дзяржа́ўнасці

2. які́ не ма́е грамадзя́нства; беспадда́ны;

a stateless person law асо́ба без грамадзя́нства, апатры́д, апалі́д