Verbum

гегемо́нія

(гр. hegemonia = кіраўніцтва)

кіроўная роля, першынство якога-н. класа, дзяржавы ў адносінах да іншых класаў, дзяржаў (напр. палітычная г., фінансавая г.).

ге́йм

(англ. game = гульня)

частка партыі ў некаторых спартыўных гульнях, напр. у тэнісе (шостая частка сэта).

ге́йша

(яп. gejsha)

прафесійная танцоўшчыца і спявачка ў Японіі, якая запрашаецца для ўвесялення весялення гасцей на прыёмах, банкетах.

геліятэрапі́я

(ад гр. helios = Сонца + therapeia = лячэнне)

лячэнне сонечным апраменьваннем.

геліяэнерге́тыка

(ад гр. helios = Сонца + energetikos = які датычыць энергіі)

галіна энергетыкі, якая распрацоўвае метады эксплуатацыі энергіі сонечнага выпраменьвання для прамысловых і бытавых патрэб.

гель

(фр. gel, ад лац. gelare = застываць)

студзяністае рэчыва (напр. жэлацінавы студзень, сталярны клей, некаторыя касметычныя сродкі), здольнае пры высушванні захоўваць трываласць, пластычнасць, пругкасць.

гемаглабі́н

(ад гр. haima = кроў + лац. globus = шар)

бялковае рэчыва ў саставе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і служыць пераносчыкам кіслароду ва ўсе тканкі арганізма.

гематаге́н

(ад гр. haima, -atos = кроў + genes = які нараджае, народжаны)

лякарства ад малакроўя і заняпаду сіл, у склад якога ўваходзіць гемаглабін.

ген

(гр. genos = род, паходжанне)

1) адзінка спадчыннай інфармацыі;

2) перан. зародак, зачатак, зараджэнне (напр. г. узаемаразумення).

генаты́п

(ад гр. genos = род + typos = адбітак, вобраз)

спадчынная канстытуцыя арганізма, сукупнасць усіх яго генаў.