Verbum

аві́за

(іт. awiso)

паведамленне аб зменах ва ўзаемных разліках, аб пераводзе грошай, адпраўцы тавараў, якое пасылаецца адным контрагентам другому.

аві́ста

(іт. а vista = пасля прад’яўлення)

надпіс на вэксалі, які сведчыць, што гэты дакумент можа быць аплачаны пасля прад’яўлення або праз пэўны тэрмін.

авітаміно́з

(фр. avitaminose, ад гр. а- = не, без + лац. vita = жыццё)

хвароба, якая развіваецца пры адсутнасці або недахопе вітамінаў у ежы.

авія́цыя

(фр. aviation, ад лац. avis = птушка)

1) тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах (самалётах, верталётах, планёрах);

2) сукупнасць ваенных або грамадзянскіх лятальных апаратаў, паветраны флот.

авіяшо́у

(ад лац. avis = птушка + англ. show = відовішча, паказ)

святочнае відовішча з удзелам спартыўных самалётаў.

авуа́ры

(фр. avoirs, ад avoir = мець, валодаць)

1) грашовыя сродкі, чэкі, вэксалі, акрэдытывы, якімі праводзяць плацяжы;

2) сродкі банка ў каштоўных паперах і валюце на яго рахунках у замежных банках;

3) уклады прыватных асоб і арганізацый у банках.

аганізава́ць

(фр. agoniser, ад с.-лац. agonia = агонія < гр. agonia = трывога)

быць у стане агоніі, канаць.

агарафо́бія

(ад гр. agora = плошча + phobos = страх)

мед. паталагічная боязь адкрытай прасторы; страх, які ўзнікае пры пераходзе праз шырокія плошчы, вуліцы.

аге́нда

(англ. agenda = парадак дня)

пералік пытанняў, якія належыць абмеркаваць на нарадзе, дзелавой сустрэчы.

аге́нт

(ням. Agent, ад лац. agens, -ntis = які дзейнічае)

1) асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам, арганізацыяй для выканання службовых даручэнняў (напр. страхавы а.);

2) чый-н. стаўленік, прыслужнік;

3) супрацоўнік вышукной або разведвальнай службы;

4) прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы (у прыродзе, арганізме і інш.).