Verbum

нейтра́льны

(лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) які не прымыкае ні да аднаго з дзеючых бакоў (напр. н-ая дзяржава);

2) які не мае выразных адзнак, не аказвае ні карыснага, ні шкоднага ўздзеяння (напр. н. пах, н. раствор).

некрало́г

(н.-лац. necrologium, ад гр. nekros = мёртвы + logos = слова)

артыкул, прысвечаны нябожчыку, са звесткамі пра яго жыццё і дзейнасць.

некрафілі́я

(ад гр. nekros = мёртвы + phileo = люблю)

палавая ненармальнасць, сексуальная цяга да трупаў.

некрафо́бія

(н.-лац. necrophobia, ад гр. nekros = мёртвы + phobos = страх)

неадольная боязь трупаў і пахавальных рэчаў.

некро́паль

(гр. nekcropolis, ад гр. nekros = мёртвы + роlis = горад)

1) вялікі могільнік у краінах Старажытнага Усходу і антычным свеце;

2) месца, дзе пахаваны славутыя людзі.

не́та

(іт. netto = літар. чысты)

1) вага тавару без упакоўкі (параўн. брута 1);

2) цана тавару, даход з вылікам скідак, расходаў (параўн. брута 2).

неўралгі́я

(ад гр. neuron = нерв + algos = боль)

прыступ болю, які развіваецца пры запаленні якога-н. нерва.

неўрастэні́я

(ад гр. neuron = нерв + asteneia = слабасць)

функцыянальнае расстройства нервовай сістэмы, якое выклікаецца галоўным чынам ператамленнем.

неўро́з

(н.-лац. neurosis, ад гр. neuron = нерв)

функцыянальнае нервова-псіхічнае захворванне, якое развіваецца пад уплывам цяжкіх перажыванняў, стрэсаў, псіхічнага перанапружання і інш.

нівелі́раваць

(ням. nivellieren, ад фр. niveler)

1) вызначаць вышыню пунктаў зямной паверхні над узроўнем мора або адносна пэўнай вышыні;

2) перан. згладжваць розніцу паміж чым-н. (напр. н. супярэчнасці).