Verbum

спанта́нны

(лац. spontaneus = адвольны)

выкліканы ўнутранымі прычынамі, без знешніх уздзеянняў (напр. сае развіццё, с. працэс).

спарады́чны

(лац. sporadicus, ад гр. sporadikos)

адзінкавы, не рэгулярны, выпадковы (напр. с-ая з’ява).

спа́рынг

(англ. sparring)

трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

спекта́кль

(фр. spectacle, ад лац. spectaculum = відовішча)

1) тэатральная пастаноўка (напр. вячэрні с.);

2) перан. якое-н. незвычайнае відовішча, здарэнне (напр. устроіць с.).

спекуля́цыя

(лац. speculatio = высочванне, назіранне)

1) гандаль з мэтай нажывы, скупка і перапродаж тавараў і прадуктаў па больш высокіх цэнах;

2) перан. выкарыстанне чаго-н. з карыслівымі мэтамі (напр. с. на сяброўскіх пачуццях);

3) філас. абстрактныя разважанні, адарваныя ад вопыту і практыкі (напр. псеўданавуковыя спекуляцыі).

спецы́фіка

(лац. specificus = асаблівы)

тое, што ўласціва толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, іх асаблівасць.

спецыяліза́цыя

(фр. spécialisation, ад лац. specialis = асаблівы)

1) набыццё спецыяльных ведаў у якой-н. галіне;

2) абмежаванне вытворчай дзейнасці якой-н. спецыяльнай галіной;

3) падзел працы на асобныя аперацыі.

спецыялі́ст

(фр. spécialiste, ад лац. specialis = асаблівы)

асоба, якая валодае прафесійна спецыяльнымі ведамі і навыкамі ў якой-н. галіне навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва; майстар сваёй справы.

спецыя́льны

(лац. specialis)

1) асобы, прызначаны толькі для чаго-н. (напр. с. рэйс);

2) звязаны з асобнай галіной навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва (напр. с-ая адукацыя).

спідве́й

(англ. speedway, ад speed = хуткасць + way = шлях, дарога)

мотагонкі на гаравы́м, травяным або ледзяным трэку.