Verbum

прафе́сар

(лац. professor = настаўнік)

вышэйшае вучонае званне выкладчыка вышэйшых навучальных устаноў, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

прафе́сія

(польск. profesja, ад лац. professio = спецыяльнасць)

асноўны від працоўнай дзейнасці, які патрабуе пэўнай падрыхтоўкі і з’яўляецца галоўнай крыніцай існавання.

прафесіяна́л

(с.-лац. professionalis = прафесійны, ад лац. professio = спецыяльнасць)

добры спецыяліст, знаўца сваёй справы (параўн. аматар).

прафіла́ктыка

(гр. prophylaktikos = ахоўны, засцерагальны)

сукупнасць папераджальных мерапрыемстваў супраць чаго-н. непажаданага (у медыцыне, тэхніцы і г. д.).

прафо́рма

(лац. pro forma = для формы)

знешняя фармальнасць, выгляд; што-н. паказное (напр. гаварыць для праформы).

працэду́ра

(фр. procédure, ад лац. procedere = рухацца наперад)

1) устаноўлены парадак дзеянняў для ажыццяўлення чаго-н. (напр. п. галасавання);

2) лячэбнае мерапрыемства, якое рэкамендуецца ўрачом (напр. водныя працэдуры).

працэ́с

(лац. processus = цячэнне, ход)

1) паслядоўная змена з’яў, стану ў развіцці чаго-н. (напр. п. развіцця мовы);

2) сукупнасць паслядоўных дзеянняў для дасягнення пэўных вынікаў (напр. вытворчы п.);

3) разбор судовай справы (напр. грамадзянскі п.).

працэ́сія

(польск. procesja, ад лац. processio = прасоўванне наперад)

урачыстае мнагалюднае шэсце (напр. пахавальная п., святочная п.).

про́ба

(ням. Probe)

1) праверка, выпрабаванне (напр. п. сіл);

2) невялікая частка чаго-н., узятая для вызначэння якасці, саставу (напр. узяць пробу);

3) колькасць вагавых частак высакароднага металу (золата, серабра і г. д.), якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці вагавых долей сплаву, а таксама кляймо з абазначэннем гэтай колькасці (напр. золата нізкай пробы).

про́за

[лац. prosa (oratio) = простая мова]

1) невершаваная мова, невершаваная літаратура (проціл. паэзія); 2) сукупнасць празаічных твораў якога-н. народа, пісьменніка, часу;

3) перан. будзённасць, звычайнасць, аднастайнасць (напр. п. жыцця).