Verbum

лю́мпен

(ням. Lumpen = лахманы)

асоба, якая належыць да дэкласаванага слою грамадства; басяк, жабрак, крымінальны элемент.

ля́псус

(лац. lapsus = падзенне, няправільны крок)

грубая, недарэчная памылка.

лята́льны

(лац. letalis)

мед. які прыводзіць да смерці, смяротны (проціл. вітальны).

мабі́льны

(фр. mobile, ад лац. mobilis = рухомы)

рухомы, здольны хутка перамяшчацца, неадкладна дзейнічаць (напр. м. атрад).

магі́стр

(лац. magister = начальнік, настаўнік)

1) тытул некаторых асоб у Старажытным Рыме (напр. м. конніцы);

2) кіраўнік сярэдневяковага духоўна-рыцарскага каталіцкага ордэна;

3) першая вучоная ступень у некаторых краінах.

магістра́ль

(фр. magistral, ад лац. magistralis = галоўны)

1) асноўная, галоўная лінія ў чыгуначных, водных, паветраных, аўтамабільных і іншых шляхах зносін;

2) шырокая і прамая вуліца горада;

3) галоўная лінія ў сістэме водаправоднай, электрычнай, тэлефоннай ці іншай сеткі.

ма́гія

(лац. magia, ад гр. mageia)

1) сукупнасць прыёмаў і абрадаў, якія, па ўяўленню забабонных людзей, маюць цудадзейную сілу; чарадзейства, знахарства;

чорная м. — чараўніцтва з дапамогай пякельных сіл;

белая м. — чараўніцтва з дапамогай нябесных сіл;

2) перан. вялікая сіла ўздзеяння на каго-н. (напр. м. мастацкага слова, м. музыкі).

магна́т

(польск. magnat, ад с.-лац. magnatus = знатны чалавек, вяльможа)

1) буйны землеўладальнік у феадальным грамадстве;

2) прадстаўнік буйнога прамысловага або банкаўскага капіталу (напр. нафтавы м.).

магнітафо́н

(фр. magnétophone, ад гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу і ўзнаўлення гукаў электрамагнітным шляхам.

маджахе́д

(перс. modžachäd = змагар за веру)

удзельнік сацыяльных, нацыянальна-вызваленчых, рэлігійных рухаў у мусульманскіх краінах.