Verbum

каса́цыя

(лац. cassatio = адмена, знішчэнне)

1) перагляд, адмена вышэйшай судовай інстанцыяй прыгавору ніжэйшай (параўн. апеляцыя 1);

2) прызнанне выбараў несапраўднымі і адмена іх.

касе́та

(англ. cassette, фр. cassette, ад іт. cassetta)

1) святлонепранікальны футляр для захавання святлоадчувальных матэрыялаў (фота- і кінастужак);

2) плоская каробка для магнітафоннай стужкі;

3) прыстасаванне, якое забяспечвае аптымальныя ўмовы для захавання і транспарціроўкі розных прыбораў і матэрыялаў.

каска́д

(фр. cascade, ад іт. cascata)

1) вадаспад, які падае ўступамі;

2) перан. імклівая плынь чаго-н. (напр. к. слоў);

3) цыркавы прыём, які імітуе падзенне з каня, турніка, веласіпеда і інш.;

4) хуткі танец, які суправаджаецца спевамі, у аперэце.

каскадзёр

(фр. cascadeur)

1) выканаўца цыркавога прыёму падзення (каскаду);

2) дублёр артыста кіно, які выконвае тэхнічна цяжкія і небяспечныя трукі (бег па стрэхах вагонаў, саскокванне на хаду з каня і інш.).

касмана́ўт

(ад гр. kosmos = Сусвет + nautes = мараплавец)

удзельнік палёту ў космас.

касмана́ўтыка

(ад гр. kosmos = Сусвет + nautike = караблеваджэнне)

тэорыя і практыка палётаў у космас.

касмапаліты́зм

(фр. cosmopolitisme, ад гр. kosmopolites = грамадзянін свету)

ідэалогія, якая прапагандуе адмаўленне ад нацыянальнага суверэнітэту, абыякавыя адносіны да радзімы і нацыянальнай культуры.

ка́ста

(napm. casta = род, пакаленне, ад лац. castus = чысты)

1) грамадская група ў некаторых краінах Усходу, адасобленая паходжаннем, родам заняткаў і прававым становішчам сваіх членаў (напр. к. жрацоў);

2) перан. замкнутая грамадская групоўка, якая ахоўвае свае інтарэсы і адасобленасць (напр. акцёрская к.).

ка́стынг

(англ. casting)

конкурсны адбор прэтэндэнтаў для ўдзелу ў якім-н. мерапрыемстве, напр. у. здымках фільма, конкурсе прыгажосці.

катаклі́зм

(гр. kataklysmos = паводка, патоп)

раптоўны разбуральны пераварот у прыродзе або грамадстве (напр. вулканічныя катаклізмы, рэвалюцыйны к.).