Verbum

епі́скап

(гр. episkopos, ері = над + skopeo = гляджу, назіраю)

вышэйшае духоўнае званне ў праваслаўнай царкве, якое прысвойваецца звычайна кіраўніку епархіі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

е́рась

(гр. hairesis)

1) адступленне ад догматаў пануючай рэлігіі;

2) перан. адступленне ад агульнапрынятых правіл, поглядаў;

3) перан. бязглуздзіца, лухта (напр. несці е.).

ерэты́к

(гр. hairetikos)

1) адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі 1;

2) перан. той, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, поглядаў.

е́ўра

[англ. Euro(pean) = еўрапейскі]

адзіная грашовая адзінка краін Еўропы, што ўваходзяць у Еўрапейскі саюз.

еўрапео́ід

(ад лац. Europa = Еўропа + гр. eidos = выгляд)

прадстаўнік расы, для якой характэрна светлая скура, мяккія валасы, вузкі выступаючы нос, тонкія губы.

еўхары́стыя

(гр. eucharistia = падзяка)

хрысціянскі абрад прыняцця просвіры і віна, адно з сямі хрысціянскіх таінстваў; прычашчэнне.

ёг

(англ. yog, ад санскр. yoga = засяроджанне, сузіранне)

паслядоўнік ёгі.

ёга

(англ. yoga, ад санскр. yoga = засяроджанне, сузіранне)

вучэнне аб метадах і прыёмах кіравання псіхікай чалавека на аснове старажытнаіндыйскіх рэлігійна-філасофскіх сістэм; сцвярджае, што шляхам дыхальных, фізічных і маральных трэніровак можна выйсці з-пад улады пачуццяў і законаў прыроды.

ёгурт

(англ. yoghurt, ад тур. yogurt = кіслае малако)

кісламалочны прадукт з вітамінамі і фруктовымі дабаўкамі.

ёд

(н.-лац. iodium, ад гр. iodes = фіялетавы)

1) хімічны элемент, крышталічнае рэчыва цёмна-шэрага колеру, якое здабываецца галоўным чынам з марскіх водарасцей;

2) спіртавы раствор гэтага рэчыва, прызначаны для медыцынскіх мэт.