Verbum

грунт

(польск. grunt, ад ням. Grund)

1) верхні пласт зямлі, глеба; зямная паверхня наогул (напр. пясчаны г.);

2) дно вадаёма (напр. донны г.);

3) ніжні слой фарбы, які наносіцца на палатно будучай карціны для надання паверхні гладкасці, патрэбнага колеру і інш.;

4) перан. тое галоўнае, на чым засноўваецца што-н. (напр. траціць г. пад нагамі).

грыль

(англ. grill = смажыць)

спецыяльная печка з газавым або электрычным генератарам для засмажвання кавалкаў мяса, птушыных тушак на рашотках або ражнах.

грыль-ба́р

(англ. grill = смажыць + bar = бар)

закусачная, у якой мясныя блюды засмажваюцца ў грылях.

грыма́са

(фр. grimace)

1) наўмыснае або міжвольнае скрыўленне рыс твару (выкліканае якім-н. пачуццём);

2) перан. выродлівае праяўленне чаго-н (напр. грымасы жыцця).

грын

(англ. green = зялёны)

жарг. долар.

гры́нпіс

(англ. Greenpeace, ад green = зялёны + реасе = свет)

арганізацыя абаронцаў навакольнага асяроддзя ў Заходняй Еўропе і Амерыцы, заснаваная ў 1971 г. у Канадзе.

грып

(фр. grippe)

вострая вірусная хвароба эпідэмічнага характару, галоўнымі рысамі якой з’яўляюцца запаленне дыхальных шляхоў і гарачка.

грыф

(фр. griffe)

афіцыйны надпіс або штамп на дакуменце, бланку, які вызначае спецыфіку іх выкарыстання (напр. бланк з грыфам установы, дакумент з грыфам «Сакрэтна»).

грэ́йдэр

(англ. grader)

спецыяльная машына для выраўноўвання палатна грунтавых дарог, планіроўкі адхонаў, капання каналаў і інш.

губерна́тар

(лац. gubernator = правіцель)

начальнік асноўнай адміністрацыйна-тэрытарыяльнай адзінкі, напр. губерні ў Расіі да 1917 г., штата ў ЗША, вобласці ў Расійскай Федэрацыі.