евангелле назоўнік | ніякі род
Раннехрысціянскі твор, які расказвае пра жыццё Ісуса Хрыста.
- Кананічнае е. (уваходзіць у састаў Бібліі).
- Апакрыфічнае е.
|| прыметнік: евангельскі.
евангелле назоўнік | ніякі род
Раннехрысціянскі твор, які расказвае пра жыццё Ісуса Хрыста.
|| прыметнік: евангельскі.
евангеліст назоўнік | жаночы род
Укладальнік евангелля.
Член секты евангельскіх хрысціян.
|| жаночы род: евангелістка.
|| прыметнік: евангелісцкі.
евангелічны прыметнік
Які адносіцца да рэлігійных пратэстанцкіх сектаў, што ў сваім веравучэнні кіруецца толькі тэкстамі евангелля.
егер назоўнік | мужчынскі род
Паляўнічы-прафесіянал (устарэлае).
Салдат з асобых стралковых (егерскіх) палкоў у некаторых еўрапейскіх арміях.
|| прыметнік: егерскі.
егіпцяне назоўнік | мужчынскі род
Асноўнае насельніцтва Егіпта.
|| жаночы род: егіпцянка.
|| прыметнік: егіпецкі.
едкі прыметнік
Які раз’ядае што-н. хімічна.
Які выклікае моцнае фізічнае раздражненне.
пераноснае значэнне: З’едлівы, колы.
|| назоўнік: едкасць.
еднасць назоўнік | жаночы род
Адзінства, згуртаванасць.
Агульнасць, супольнасць.
ежа назоўнік | жаночы род
Усё тое, што ядуць; прадукты харчавання.
ездавы прыметнік
Які прызначаны для язды.
ездавы: Салдат, які кіруе коннай запрэжкай.
ездзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Рухацца ў розных кірунках на якім-н. транспарце.
Бываць дзе-н., наведваць каго-н., прыязджаючы.
Умець упраўляць якімі-н. сродкамі перамяшчэння.
Не мець устойлівасці, соўгацца па чым-н., перамяшчаючыся (размоўнае).
|| назоўнік: язда.