ездзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Рухацца ў розных кірунках на якім-н. транспарце.
- Е. на трамваі.
- Е. на веласіпедзе.
-
Бываць дзе-н., наведваць каго-н., прыязджаючы.
- Е. у госці.
-
Умець упраўляць якімі-н. сродкамі перамяшчэння.
- Е. на матацыкле.
-
Не мець устойлівасці, соўгацца па чым-н., перамяшчаючыся (размоўнае).
- Шкло ездзіць у аправе.
- Ездзіць з рогату (размоўнае) — вельмі смяяцца з чаго-н.
|| назоўнік: язда.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)