Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уныва́ть несов. сумава́ць, журы́цца.

уны́вность тужлі́васць, -ці ж., ну́днасць, -ці ж.;

уны́вный уст. тужлі́вы, ну́дны.

уны́ло нареч.

1. марко́тна, тужлі́ва, су́мна;

2. ну́дна, нудлі́ва; см. уны́лый;

уны́лость

1. марко́тнасць, -ці ж., тужлі́васць, -ці ж., су́мнасць, -ці ж.;

2. ну́днасць, -ці ж., нудлі́васць, -ці ж.; см. уны́лый;

уны́лый

1. (испытывающий уныние) марко́тны, тужлі́вы, су́мны;

уны́лый челове́к марко́тны (тужлі́вы, су́мны) чалаве́к;

2. (наводящий уныние) ну́дны, нудлі́вы;

уны́лая пе́сня ну́дная (нудлі́вая) пе́сня.

уны́ние ср. марко́та, -ты ж.; туга́, -гі́ ж.; сум, род. су́му м., сму́так, -тку м., журба́, -бы́ ж.; (скука) нуда́, -ды́ ж.;

впасть в уны́ние замарко́ціцца (затужы́ць, засумава́ць, засмуці́цца, зажуры́цца, занудзі́цца).

унырну́ть сов.

1. разг. унырну́ць;

2. перен., прост. схава́цца, зні́кнуць.