увёрнутый
1. укру́чаны;
2. укру́чаны; зме́ншаны, паме́ншаны; см. уверну́ть.
увёрстанный тип. увярста́ны.
увёрстка ж., тип. увёрстка, -кі ж., увёрстванне, -ння ср.;
увёрстывание увёрстванне, -ння ср.;
увёрстывать несов., тип. увёрстваць;
увёрстываться возвр., страд. увёрствацца.
увёртка ж. выкру́чванне, -ння ср., вы́крут, -ту м., выкрута́с, -су м., хі́трыкі, -каў ед. нет;
увёртливость ж. выкру́тлівасць, -ці ж., вёрткасць, -ці ж., спрыт, род. спры́ту м.; хі́трасць, -ці ж.;
увёртливый выкру́тлівы, вёрткі, спры́тны; хі́тры.
увёртывать несов., разг.
1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць;
2. (вертя, уменьшать) укру́чваць; змянша́ць, памянша́ць; см. уверну́ть;