Verbum

отяготи́ть сов. абцяжа́рыць;

отяготи́ться абцяжа́рыцца.

отягоща́ть несов. абцяжа́рваць;

отягоща́ться возвр., страд. абцяжа́рвацца;

отягоще́ние абцяжа́рванне, -ння ср.;

отягощённость абцяжа́ранасць, -ці ж.;

отягощённый абцяжа́раны.

отягча́ть несов. абця́жваць; рабі́ць ця́жкім;

отягча́ющий прил. юр. абця́жваючы;

отягча́ющие (вину́) обстоя́тельства абця́жваючыя віну́ абста́віны;

отягчённый абця́жаны;