Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отдава́ть несов.

1. в разн. знач. аддава́ць; см. отда́ть;

2. (иметь запах, привкус, оттенок) аддава́ць, зано́сіць, тхнуць, патыха́ць;

отдава́ться

1. (отдавать себя, покоряться) аддава́цца;

2. (увлекаться чем-л.) аддава́цца, уляга́ць (у што);

3. (отражаться) адгука́цца, адбіва́цца;

4. (о боли) аддава́цца, кало́ць;

5. страд. (к отдава́ть 1) аддава́цца.

отдави́ть сов. адці́снуць, мног. паадціска́ць;

отда́вленный адці́снуты;

отда́вливание адціска́нне, -ння ср.;

отда́вливаться страд. адціска́цца.

отда́ивание аддо́йванне, -ння ср.;

отда́ивать несов. аддо́йваць;

отда́иваться возвр., страд. аддо́йвацца.

отдале́ние ср.

1. (действие) аддале́нне, -ння ср.;

2. (даль) адле́гласць, -ці ж., далечыня́, -ні́ ж.;

держа́ть в отдале́нии трыма́ць на адле́гласці;