Verbum

отщебета́ть сов., разг. адшчабята́ць.

отщепа́ть сов., разг. адшчапа́ць.

отщепе́нец адшчапе́нец, -нца м.;

отщепе́нка адшчапе́нка, -кі ж.;

отщепе́нство адшчапе́нства, -ва ср.;

отщепе́нческий адшчапе́нскі.

отщепи́ть сов. адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць;

отщепи́ться адшчапі́цца, мног. паадшчэ́плівацца, паадшчапля́цца;

отщепле́ние адшчапле́нне, -ння ср.;

отщеплённый адшчэ́плены, мног. паадшчэ́пліваны, паадшчапля́ны;