Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отва́га адва́га, -гі ж.

отва́дить сов., разг. адва́дзіць, адвучы́ць, адахво́ціць;

отва́диться адва́дзіцца, адвучы́цца, адахво́ціцца;

отва́женный адва́джаны, адву́чаны, адахво́чаны;

отва́живать несов., разг. адва́джваць, адву́чваць, адахво́чваць.

отва́живатьсяI несов., возвр., страд. адву́чвацца, адахво́чвацца; см. отва́диться, отва́живать.

отва́живатьсяII несов. (к отва́житься) адва́жвацца, асме́львацца.

отва́житься сов. адва́жыцца, асме́ліцца;

отва́жно нареч. адва́жна, сме́ла;

отва́жность адва́жнасць, -ці ж., сме́ласць, -ці ж.;