Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Ош г. Ош, род. Аша́ м.

ошале́вший, см. ошале́лый;

ошале́ло нареч. ашале́ла, шалёна;

ошале́лый ашале́лы, шалёны;

ошале́ть сов., разг. ашале́ць.

ошара́шенный

1. ашало́млены, аглу́шаны;

2. збянтэ́жаны, збі́ты з панталы́ку; см. ошара́шить;

ошара́шивать несов., разг.

1. (сильно ударять) ашало́мліваць, аглуша́ць;

2. (озадачивать) бянтэ́жыць, збянтэ́жваць, збіва́ць з панталы́ку;

ошара́шить сов., разг.

1. (сильно ударить) ашаламі́ць, аглушы́ць;

2. (озадачить) збянтэ́жыць, збіць з панталы́ку.

ошварто́ванный ашвартава́ны;

ошвартова́ть сов., мор. ашвартава́ць;