Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

оса́ аса́, род. асы́ ж.

оса́да абло́га, -гі ж., аса́да, -ды ж.

оса́дистый

1. прыса́дзісты;

2. прост. (коренастый, плотный) каржакава́ты; прыса́дзісты.

осади́тьI сов.

1. (подвергнуть осаде) воен. аблажы́ць, абкружы́ць; асадзі́ць;

2. перен. (окружить) акружы́ць.

осади́тьII сов.

1. (остановить) спыні́ць, асадзі́ць;

осади́ть ло́шадь на всём скаку́ спыні́ць (асадзі́ць) каня́ на ўсім скаку́;

2. (заставить попятиться) асадзі́ць наза́д, пада́ць наза́д;

осади́ наза́д! асадзі́ (пада́й) наза́д!;

3. (кого-л.) разг. асадзі́ць, спыні́ць, абарва́ць; см. оса́живать.

осади́тьIII сов., хим. асадзі́ць.

оса́дка ж.

1. (почвы, стены) аса́дка, -кі ж., асяда́нне, -ння ср.;

2. (судна) аса́дка, -кі ж.;

3. (в кузнечном деле) аса́дка, -кі ж.

оса́дки метеор. апа́дкі, -каў ед. нет.

осадкоме́р метеор. ападкаме́р, -ра м.

оса́дный воен. абло́гавы, аса́дны;

оса́дное положе́ние стан абло́гі;

на оса́дном положе́нии у ста́не абло́гі;

оса́дная артилле́рия аса́дная артыле́рыя.