Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

оснасти́ть сов., в разн. знач. аснасці́ць.

осна́стка в разн. знач. асна́стка, -кі ж.;

осна́стчик асна́стчык, -ка м.;

оснаща́ть несов., в разн. знач. аснашча́ць;

оснаща́ться страд. аснашча́цца;

оснаще́ние аснашчэ́нне, -ння ср.;

оснаще́ние промы́шленности передово́й те́хникой аснашчэ́нне прамысло́васці перадаво́й тэ́хнікай;

осна́щённость асна́шчанасць, -ці ж.;

осна́щённый асна́шчаны.

оснежённый и осне́женный асне́жаны.

осно́ва в разн. знач. асно́ва, -вы ж.;

осно́ва сло́ва грам. асно́ва сло́ва;

положи́ть в осно́ву палажы́ць у асно́ву.