отбрако́вываться страд. адбрако́ўвацца.
отбрани́ть сов., разг. вы́лаяць.
отбра́сывание адкіда́нне, -ння ср., адкі́дванне, -ння ср. отбра́сывать несов., в разн. знач. адкіда́ць, адкі́дваць;
отбра́сывать мяч адкіда́ць (адкі́дваць) мяч;
отбра́сывать проти́вника воен. адкіда́ць (адкі́дваць) праці́ўніка;
отбра́сывать сомне́ния перен. адкіда́ць (адкі́дваць) сумне́нні;
отбра́сывать тень кіда́ць (адкіда́ць, адкі́дваць) цень;
отбра́сываться страд. адкіда́цца, адкі́двацца.
отбрести́ сов. адбрысці́, адысці́.
отбреха́ться сов., прост. адбраха́цца.
отбрива́ть несов., разг.
1. адбрыва́ць, адго́льваць;
2. перен. адбрыва́ць (каго), адчы́тваць (каго), прабіра́ць (каго), абсяка́ць (каго);
отбри́ть сов., разг.
1. адбры́ць, адгалі́ць;
2. перен. адбры́ць (каго), адчыта́ць (каго), прабра́ць (каго), абсячы́, абсе́кчы (каго);
отбри́ться адбры́цца, адгалі́цца.
отброди́ть сов., разг. адбрадзі́ць.