уре́з м.
1. (действие) ураза́нне, -ння ср., урэ́званне, -ння ср.;
2. спец. (урезанная часть) урэ́зак, -зку м.
уре́зать сов., прям., перен. урэ́заць;
уре́зать по́лы пальто́ урэ́заць кры́ссе паліто́;
уре́зать сме́ту урэ́заць каштары́с.
уреза́ть несов., прям., перен. ураза́ць, урэ́зваць; см. уре́затьI;
уреза́ться страд. ураза́цца, урэ́звацца.
уре́зка ж. урэ́зка, -кі ж.; неоконч. ураза́нне, -ння ср., урэ́званне, -ння ср.
урезо́ненный разг. угаво́раны; перакана́ны;
урезо́нивание разг. угаво́ры, -раў мн., угаво́рванне, -ння ср.; перако́нванне, -ння ср.;
урезо́нивать несов., разг. угаво́рваць; (убеждать) перако́нваць;
урезо́ниваться страд. угаво́рвацца; перако́нвацца;