уве́ренный
1. 
2. 
◊
будь уве́рен будзь пэ́ўны, будзь упэ́ўнены.
уве́ренный
1. 
2. 
◊
будь уве́рен будзь пэ́ўны, будзь упэ́ўнены.
увери́тельный 
уве́рить 
уве́риться упэ́ўніцца, перакана́цца.
уверну́ть 
1. (завернуть во что-л.) укруці́ць;
уверну́ть ребёнка в одея́ло укруці́ць дзіця́ ў ко́ўдру;
2. (вертя, уменьшить) укруці́ць; зме́ншыць, паме́ншыць;
уверну́ть фити́ль в ла́мпе укруці́ць (зме́ншыць, паме́ншыць) кнот у ля́мпе;
уверну́ться
1. (отклониться) адхіну́цца, адхілі́цца; ухілі́цца;
уверну́ться от уда́ра адхіну́цца (адхілі́цца, ухілі́цца) ад уда́ру;
2. 
уверну́ться от прямо́го отве́та ухілі́цца ад шчы́рага адка́зу;
3. (завернуться во что-л.) 
уве́рование 
уве́ровать 
уверста́ть 
уверста́ться увярста́цца.