Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

насечённый насе́чаны, мног. панасяка́ны.

насе́чка ж.

1. (действие) насяка́нне, -ння ср.; назу́бліванне, -ння ср.; см. насе́чь;

2. (насечённый узор, насечённое место) насе́чка, -кі ж.; (зарубка) зару́бка, -кі ж.;

насе́чь сов.

1. насячы́, мног. панасяка́ць;

2. (сделать нарезы, зазубрины) назубі́ць.

насе́яный насе́яны, мног. панасява́ны, панасе́йваны;

насе́ять сов. насе́яць, мног. панасява́ць, панасе́йваць;

насе́яться насе́яцца, мног. панасява́цца, панасе́йвацца.

насиде́ть сов., разг. насе́дзець, насядзе́ць;

насиде́ться (вдоволь посидеть) насе́дзецца, насядзе́цца.

наси́женный в разн. знач. насе́джаны;

наси́женное яйцо́ насе́джанае яйцо́;

наси́женное ме́сто (гнездо́) насе́джанае ме́сца (гняздо́);

наси́живание насе́джванне, -ння ср.;